Tolteekse meditaties

169. De dood

We hebben in de Tolteekse traditie een oefening die ons helpt van de schoonheid van het leven te genieten door vriendschap te sluiten met een onwaarschijnlijke bondgenoot, de dood.

Stel je eens voor wat er gebeurt als je ophoudt te leven alsof je er altijd zult zijn, maar in plaats daarvan de waarheid omarmt dat iedere dag een buitengewoon geschenk is en de engel des doods elke dag kan verschijnen.

Als je je van je eigen sterfelijkheid bewust bent – niet als iets om bang voor te zijn, maar als vriend en leraar – dan wordt elk moment tintelend en perfect zoals het is. Kleuren zijn rijker, vriendschappen dierbaarder, en problemen hebben geen vat meer op je. Het wordt belangrijker om met plezier alles uit een dag te halen dan je zorgen te maken over wat is geweest of had kunnen zijn.

Oefening

Stel jezelf de volgende vraag: ‘Als deze dag de laatste dag van mijn leven zou zijn, hoe zou ik dan met mijzelf en anderen omgaan? Welke gesprekken zou ik voeren die ik heb uitgesteld? Welk plezier zou ik mij vandaag gunnen?’